INTERESSANT!

"Hé Willem, hoe gaat ie? Alles goed?"
Dat was dit jaar in Groningen de meest gestelde vraag; om de een of andere reden vaker dan ooit tevoren.
"Heel goed, zeer goed zelfs. Ik weet dat dat in deze tijden van crisis wat merkwaardig, en misschien wel wat arrogant klinkt, en misschien moet ik er mij voorzichtiger over uit laten, maar met ons gaat het echt heel goed; ik schaam me er bijna voor, haha. Maar ik heb best wat te kankeren hoor. Bedoel je dat?"

ENTREE
Op zaterdagavond werd de winnaar van de jaarlijks popprijs bekend gemaakt. Het was Racoon geworden, lees het merkwaardig juryrapport.
Maar net zo kleurloos als deze multi-seller (dank aan de brilliance van Léon Happé van Pias, die hier nog jaren credits voor vraagt en zal krijgen) was eigenlijk deze editie er een om waarschijnlijk snel te vergeten omdat er maar weinig vlammends gebeurde op het brandalarm van Mona na. 
Ongetwijfeld zal het opperhoofd van Eurosonic/Noorderslag (ES/NS) alle terechte en onterechte kritiek pareren op de inmiddels bekende (bijna arrogante) manier, die wij gewend zijn van Buma-hotemetoten uit het vorige decennium. Mea culpa gaat de man niet makkelijk af, er is immers altijd een ‘maar’ of de een of andere dooddoener of toepasselijk rietkluitje.
Het ontbreken van politieke kopstukken bijvoorbeeld bij het seminar, maar wel zo’n muts van de PvdA de kans geven zonder enig publicitair gevaar te schitteren op een volstrekt overbodige award-show waar de kenners al jaren de schouders over optrekken.
Nu ben ik bij het seminar gedeelte al sinds een paar editie meer en meer aan het afhaken, maar ik had mij toch voorgenomen een aantal panels waar ik de relevantie van erken (ook uit eigen belang) te gaan bezoeken.
Het is elk jaar interessant om te zien dat de samensteller er nog steeds in slaagt om niet op voorhand de potentie dan wel de relevantie van een item correct in te kunnen schatten.

The Agents Panel puilde van meet af aan uit en was daarom voor mij ontoegankelijk want ik was niet op tijd aanwezig.
De dag tevoren was de voorstelling met de politiek (Cultuur Woordvoerders Tweede Kamer) alles behalve ‘uitverkocht’, maar hier betrof het een panel voor en van de zo’n beetje ‘eigen parochie’.
De SP (wat je er ook van vindt) is altijd op de hand van de popmuziek geweest, niet geheel onkritisch, maar het staat ten minste op hun politiek agenda.
En dat kun je van CDA en PvdA nou historisch bezien niet bepaald beweren; dat is veelal zoals de wind waait, waait m’n rokje.
Op het rode bankje zaten het 2e kamertrio Jasper van Dijk (SP), Mona ‘Toetje’ Keijzer (KVP woordvoerder verpleeg- en thuiszorg en cultuur)’ en Tjeerd van Dekken (PvdA en was lid Raad van Bestuur bij poppodium Vera).
Vriend en panelleider Van Zeeland had zich uitermate en terdege voorbereid, maar moest ook hier constateren dat het met politici moeizaam praten is, vooral als men zich niet wenst te committeren of concreet uit te laten.
De bloody limit was wel dat Mona (goeie naam in de popliedjes cultuur, mooie benen, charmante uitstraling; dat dan weer wel) zich ongeveer bij elke vraag verontschuldigde voor het nog niet ingelezen te hebben van de portefeuille en daarom volstond met zwaar teleurstellende politiek correcte antwoorden, dooddoeners zonder enige betekenis. Gebrek aan (dossier)kennis is dan na een half jaar wel hele slap kutsmoesje.  Ook in eerdere cultuurpanels werd die sorry-kaart getrokken, daar moet dus een keer een eind aan komen, want zo verlies je alle geloofwaardigheid en kun je beter ministerpresident worden dan cultuurspecialist voor de KVP. Uiteraard werd de ‘blame-it-on-the-crisis’ kaart ook regelmatig getrokken door alle politici.

BRAND & VEILGHEIDSDOSSIER
Net op het moment dat ik mijn voorgekauwde vraag aan de PvdA wilde stellen ("Tjeerd, kun jij er voor zorgen dat de 1e kamer fractie van de PvdA het wetsontwerp zonder mitsen en maren integraal gaat steunen deze keer?") keek Mona naar het plafond van de kleine zaal van de Oosterpoort. “Brand in da house”. Een forse vlam sloeg uit een parretje in het plafond (het karton???!!! brandde dat het een lieve lust was). Een merkwaardig lichte paniek maakte zich van Willem van Zeeland meester, die onmiddellijk per microfoon ‘de organisatie’ verzocht de regie over te nemen, want hier was duidelijk sprake van een mogelijk ernstige calamiteit waar het draaiboek van dit evenement in zou moeten voorzien. Enfin, dat moet nu nog gebeuren. Er was niemand van de Oosterpoort, behalve een technicus die inmiddels met een brandblusser naar boven was geklommen, en zo een mogelijk ”hemeltje" en een verhitte discussie wist te voorkomen. Maar goed, dan moet je ook maar geen christelijke politici uit de regio Volendam uitnodigen: God straft onmiddellijk. Theo Maassen had wel raad geweten met deze situatie.
Interessant was dat de aanwezig leden van de VVEM die elk jaar tig panels organiseren op dit seminar over veiligheid dit en dat etc, als eerste naar buiten renden.

Over veiligheid gesproken.
Op de zaterdagavond probeerde ik de CBK-zaal in te komen om de prestaties van Janne Schra te bekijken. De zaal was bom en bom vol. Ook de potentie van deze artiest bleek niet goed ingeschat. Deze zaal is m.i. de gevaarlijkste locatie in de Oosterpoort. Netjes opgestapelde stoelen blokkeerde keurig de met kettingen afgesloten nooduitgangen onder toeziend oog van de gecertificeerde security. Weliswaar had het security opperhoofd een sleutel van de sloten, maar in geval van calamiteit zou het uitstromende publiek in de massaal geparkeerde fietsen buiten zijn vastgelopen.

POLITIEK
De politiek bemoeide zich in 2012 op een irritante wijze met popmuziek en cultuur en er was veel krakeel. Redenen te over om de politiek op dit seminar platform ter verantwoording te roepen. Het uitnodigen van politici is een issue en wordt kennelijk jaarlijks problematischer, naar verluidt ook door de tegeneisen die politici en ambtenaar stellen. Plasterk is een keer langs komen scheuren met tevoren allerlei mitsen en maren, maar van die opportune, pedante betweter zijn we dat inmiddels wel gewend (wat verdiende hij als professor eigenlijk?). En ik herinner mij die andere valse PvdA-professor Rick ook nog met een slap kutverhaal en nooit nagekomen beloften, terwijl de organisatie hem al ja-knikkend bleef pijpen en pappen. 
Zelf ben ik ook een keer gepijpt door een D66 staatssecretaris met een De Gouden Veer, een happening die door 1 persbericht mijnerzijds de onzinprijs een heusche status in de popmuziek gaf. In je Engelse cv kun je aankomen met "a well-respected industry-award presented by the minister of Culture and Science" of daaromtrent. Lachen natuurlijk, en goed voor een jarenlange mythe. Natuurlijk wil zo’n Bussemaker liever een onnozel prijsje uitreiken met de tv uit binnen en buitenland erbij. Dat kost niks en is volstrekt ongevaarlijk. Echter op de stoel van de politieke PVDA-benjamin Tjeerd had natuurlijk Jet moeten zitten, maar die past wel op. En als het CDA niet in oppositie zou hebben gezeten, dan hadden ze ook ongetwijfeld gepast voor deze happening, maar het credo is voorlopig voor de partij dan men overal het nieuwe smoel moet laten zien. Als gezegd, popmuziek is een ver van ons bed show voor de politiek. Andere partijen worden of niet gevraagd of doen niet mee in Groningen. Waar was de VVD bijvoorbeeld?
Kijk, dat je Groen Links voortaan rechts laat liggen, maar waar waren die praatjesmakers van de PvdA en D66?
Deze panels blijven met deze bemanning onzin en een waste of time. Ik ben het regelmatig oneens met Gijsbert van de Volkskrant, maar in zijn artikel op zaterdag 12 januari j.l. slaat hij vaak de spijker op de kop.

Het seminar moet terug naar de bedoeling. Stoppen met concertbezoekers ‘consumenten’ te noemen, stoppen met ‘business modellen’ en het meten en manipuleren van ‘s mensen gedrag.
Minder panels met minder persoonlijke stokpaardjes van de organisatie en vooral betere panelleiders. En teveel panelleden achter de tafel betekent in de praktijk een eindeloze introductie van die lieden en minder tijd voor het onderwerp.
En nog zoiets? Je moet je zelfs afvragen waarom 3FM zaterdag in de hal van de Oosterpoort hun nationale programma-uitzending uit de speakers moet laten schallen, wie luistert daar ter plekke nu naar?

1940-45
Elk jaar vermenigvuldigen zich ook de besloten bijeenkomsten en panels. Sinds jaar en dag is er de besloten en relevante bijeenkomst van de door het 4 en 5 mei comité (waar overigens een zeer fenomenaal bedrag in om gaat, waar maar een fractie van naar de festivals gaat) erkende bevrijdingsfestivals (“VNPF presenteert Vergadering Bevrijdingsfestivals”). Het wordt wel eens vergeten, maar de bevrijdingsfestivals tezamen vertegenwoordigen in publieke opkomst snel meer dan een miljoen bezoekers en geven tussen de 200 en 250 artiesten een mogelijk podium. Die bijeenkomst was door de selfappointed voorzitter Diederik van het Bevrijdingsfestival Groningen dit jaar – naar een geheel eigen bedachte conclusie ("ik dacht dat jullie") – vervroegd naar 11.00 uur op zaterdagmorgen. Het was op geen enkele wijze mogelijk dit tijdstip naar later te verplaatsen met als gevolg dat zo’n beetje de helft van de nodige aanwezigen verstek had laten gaan, en dat er sowieso niemand van de VNPF was. Ofschoon uit deze vergadering geen details naar buiten gebracht dienen te worden, wil ik op eigen risico wel verklappen dat als het op 5 mei a.s. weer gaat regenen en dat dan tenminste 3 festival voorgoed zullen wegvallen, waaronder niet de kleinsten. Kortom de financiële situatie van deze serie festivals is dramatisch kritiek en onverantwoord. Eerder verzoek bij het seminar om dit fenomeen in een publiekelijk toegankelijk discussie-panel aan de orde te stellen, werd dit jaar wederom niet gehonoreerd, terwijl ook het aankondigen van de helicopteract van de jaarlijkse ceremonie was verdwenen. Dit is een volledig verkeerde ontwikkeling, inclusief de gemeentelijke en provinciale kortingen, vaak met 6 cijfers voor de komma! Het is een concreet onderwerp en relevanter voor de live-muziek dan het zoveelste panel over streaming of digitale dit of dat met of zonder verdienmodel…

GEZELLIGHEID TROEF
Maar er is ook een gezellige kant aan de hele zaak. En gezelligheid moet je uiteindelijk toch zelf maken.
Gezondheid en hygiëne zijn een issue. Dat begint al met het efficiënt en strategisch inpakken van de juiste maat koffer. Ik probeer daar niet meer op te beknibbelen, en heb daarbij makkelijk praten want ik heb een volkswagenbusje en dat kunnen we als bedrijf helemaal volproppen, dus het maatje koffer doet er niet meer zo heel veel toe. De laadruimte gaat vol met dozen cd’s en ander promo-materiaal, kantoorspullen, fietsen (3x), laarzen (het kan waardeloos regen of zelfs sneeuwen), jassen, de hele flikkerse boel. Jaren training en ontberingen werpen resultaten af.
Het wordt elk jaar toch nog onverwacht fucking koud in de warme stad Groningen. Op vrijdagavond zijn daarom handschoenen en een muts (vooral voor kalende heren) heel erg handig.
Maar ook op het gebied van hygiëne moeten er de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen worden, want ‘een goed hotel’ is niet een eenvoudige zaak. Jaren heb ik de theorie aangehangen dat een bed genoeg is, maar van 3-4 avonden in de stank en het zweet staan word je goor en van het trappenlopen, fietsen en tippelen krijg je vermoeide kuiten, van het voornamelijk staan bovendien een zere rug. Dus een werkende douche met permanent warmwater -zolang als jij dat wil- is natuurlijk wel een stuk handiger. En ik zou ik graag zo weinig mogelijk van die wel of niet geplastificeerde milieu-aanwijzingen willen zien in de badkamer etc. Ik heb niet eens tijd om langer dan noodzakelijk onder de douche te staan. En wifi zonder betaalkaartjes gedoe is ook geen luxe meer anno 2013; daar is zelfs McDonalds al achter. Via de organisatie lukt het ons om elk jaar een strategisch gelegen hotelkamer te organiseren. Dat de aftandse tv alleen winterse sneeuwbuien vertoond is nog te vergeven, maar na 3 jaar mankerende Wi-Fi in het Martini-hotel ("er wordt aan gewerkt, maar Dirk of Henk heeft vandaag een vrije dag") had ik het gehad. Een change-over naar Het Schimmelpenninck Huys was daarom absoluut niet verkeerd. Het blijkt een waar doolhof met allerlei ruimtes waar van alles zou kunnen gebeuren, maar het is vooral rustig binnen, alsof er buiten niks gebeurd. Alsof er geen Knarie bestaat.
Kamer 54 ligt strategisch bezien heel gunstig, je hebt weliswaar 0,0 uitzicht -behalve op een dakkapel van de overbuurman-, maar je hebt geen last van het straatlawaai etc. Er wordt zelfs op dit eindpunt van de gang niet 3x per dag gestofzuigd vanaf liefst 07.30 uur. Hoe dan ook, met mijn zelfgeschreven instructie voor het hotelpersoneel ("niet storen") is er op geen enkele morgen abusievelijk op de deur geklopt met de zware loden loper op een voor de ES/NS-ganger volstrekt ongewenst tijdstip. Dat moet gezegd. De kamer claimt een jacuzzi te hebben, wij noemen dat thuis gewoon een bad. Er zitten zelfs voldoende stopkontakten (pc, I-pad, telefoon) om de dubbelstekkers uit het vorige tijdsgewricht in de tas te laten. Jammer dat je bij het uitchecken nog een keer moet betalen, maar dat houden we voor dit jaar even op een logistiek manco tussen de organisatie van ES/NS en de administratie van de verontschuldigende maar standvastige dames aan de balie van het hotel…
Eigen zeepje en haarshampoo kon ook in de toilettas blijven. Het wc-papier was zelfs meerlaags en niet van het type dat onder tussen het broodbeleg en het kartonnetje bij slager wordt gebruikt. En de tv was weliswaar niet sneeuwvrij, maar hij deed het. En warmwater zolang als ik wilde dus.
Kortom, weinig klachten ditmaal.
Ik had er trouwens nog nooit zo op gelet, maar op de factuur zag ik thuis dat mij 9,90 (zonder btw) toeristenbelasting in rekening was gebracht. Op hetzelfde moment zag ik een persbericht van ES/NS dat er dit jaar weer 400 mensen meer deelnamen aan het seminar. Ik kan mij bedenken dat daarvan zo’n 1400 man ergens in een hotel hebben liggen knorren. Toch ook weer 15K binnen bij citymarketing waar je geen ruk voor hebt hoeven doen.

EN WEER DAT KUTTIGE POLSBANDJE
Ernstiger is het simpel wegwuiven van de nog immer cruciale kritiek op het inzamelen van data middels het verplichte polsbandje (de zgn wristband). Zie ook dit weblogitem.
Omdat het evenement inmiddels is uitgegroeid tot een internationaal evenement is de Conference Guide inmiddels praktisch volledig in het Engels.
Wij zijn zogenaamde early birds en dat wil zeggen dat wij ongeveer een dag nadat de voorverkoop voor de volgende editie startte reeds een kaartje hebben gekocht, dat is ook nog eens goedkoper.
Overigens wordt het kaartje wel onopgemerkt jaarlijks fors duurder. Natuurlijk zijn daar alle redenen voor. En omdat het volk niet klaagt en kreunt kan er ook een schep bovenop.
Bij aankomst en aanvang van het evenement dient een ieder zich bij de uitgifte-balie te melden voor het polsbandje, want zonder bandje kom je nergens binnen.
Op woensdag zijn de rijen voor deze ceremonie uiteraard korter dan op donderdag.
Je meld je met je paspoort of ander legitimatiebewijs bij de balie en een behulpzame stagiaire duikt onmiddellijk de computer in. Als alles goed gegaan is krijg je een polsbandje aangegespt.
Het geeft verschillende graden van importantie, en de kleuren van het gebreide bandje verschillen derhalve.
Evenwel heeft elk bandje een ingenaaide chip, ingenaaid door Dutchband. Ik ben geen techneut, maar je hoeft niet gestudeerd te hebben om te zien dat deze chip ter grote van een aspirientje weer een stuk serieuzer is dan de versie van vorig jaar.

Voor Dutchband is alles handel; je kunt het zo krijgen als je wilt: RFID/PERSONAL ID/QR-CODE etc

Wristband (voorzijde) grotere chip dan vorig jaar werd zichtbaar de in de Dutchband wristband verborgen RFID chip van Intellixis

Nadat het bandje is omgedaan stelde ik voor om hem om mijn enkel te doen, maar die grap werd niet begrepen. Daarna of ongeveer gelijktijdig krijg je behalve je conference badge (waar je op zich niks mee kunt doen) een met een elastiek bijeengehouden aantal brochures en boekjes:
-De Conference Guide (informatie + details deelnemers (303 genummerde pagina’s)
-Conference Supplement ("cross references" oftewel details van late passengers deelnemers) (26 p.)
-Festival Guide (62 p.)
-flyerfolder Wednesday Timetable Conference
-flyerfolder Wednesday Timetable
-flyerfolder Thursday Timetable Conference
-flyerfolder Thursday Timetable
-flyerfolder Friday Timetable Conference
-flyerfolder Friday Timetable
-flyerfolder Saturday Timetable Conference
-flyerfolder Saturday Timetable
Zeg maar zo’n 400 pagina’s papier. Ik heb al jaren voorgesteld om tenminste het papierwerk dat tevoren klaar is gewoon naar de deelnemer te sturen. Het is toch niet ter plekke allemaal te lezen of door te spitten.
De Conference Guide heeft ook een veel te stugge rug om even lekker te lezen of door te bladeren, het is meer een te strak opgemaakt bed.
En bovendien is e.e.a. -weliswaar een stuk onhandiger- per pc of I-pad te consumeren (als de wifi het doet tenminste).
In tegenstelling tot vorige editie (toen de chip heimelijk geïntroduceerd werd met achteraf de meest onmogelijke kletsargumenten) werd dit jaar in beide festivalgidsen redelijk summier en m.i. onvolledig de deelnemer uitgeduid wat de wristband zo’n beetje impliceert, ofschoon vergeten werd dat niet uitgesloten mag worden dat de chip ook mogelijk een vorm van kanker kan veroorzaken.

Letterlijk kopie uit CONFERENCE GUIDE (p.5; het rood komt van mij):
Wristband
The Eurosonic Noorderslag wristband grants access to the designated Eurosonic Noorderslag conference areas and festival venues. Please note that in case you have lost your wristband, you have to pay your registration fee again. Inside your wristband there is an RFIF chip to scan individuals, to check in and out ones entering a conference or festival.

RFID CHIP logo Intellitix
At Eurosonic Noorderslag you will receive a wristband with a RFID chip in it. This will allow the organization to refine our programming, cut down on queues, and to understand precisely how many people saw which conference program or artists. The data collected is solely used by the organization for internal purposes and will not be shared with any third party. The chip in your wristband is connected to your delegates profile. WHERE WAS I LAST NIGHT? A new service this year provided by Deezer is a daily email summarising all the Artists you saw the previous night, with free tracks and content and the contact details for each artsit. A personalized rundown of your Eurosonic Noorderslag 2013 night that helps you to remember where you ended up.
It’s also possible to collect the data of each panels you visit immediately before, during or after the panel; just by swiping your chip across the RFID touch points. When registering you were asked if you would like to receive this email; you’ve entered YES/NO. Please contact the information desk if you would like to change this setting and activate or anonymise your chip. It’s also possible to change this during Eurosonic Noorderslag at the information desk at the Oosterpoort (in A1).

FESTIVAL GUIDE (p.6):

Checking in and out
Eurosonic Noorderslagfestival wristbands will again include an RFID chip this year. This chip ensures that each wristband is valid, helps tocut down on queues to get into veneus, and at future editions of the festival it will also allow a range of interactive possibilities. The wristbands can be collected from the box office as usual, and to use them, ticket holders will need to scan in and out of each venue. Please do not forget to scan out as you leave, or you won’tbe able to scan in at the next one. No personal information is held on the wristband, but it will allow us to make many improvements to the festival. Staff at venues well be able to assist you with any questions, and scanning in and out of each venue is a very simple process.

Deezer is een Frans bedrijf met als eigenaar Warner Brothers en richt zich op geld verdienen met streaming. Een topic in het idioom van Peter Smidt. Eén van de hoofdsponsors van ES/NS is Intellitix. Van wie het bedrijf is, is onduidelijk en vanuit waar het precies opereert idem, de website meldt een aantal lieden voornamelijk afkomstig uit de ticketing en security business. Het is duidelijk dat middels dit sponsorschap men probeert vaste voet aan het Europese continent te krijgen. Naar verluidt ontvangt ES/NS naast het wristbandgedoe in natura, ook nog een fors bedrag aan sponsorgeld.
Evenwel is de ware intentie van het bedrijf duidelijk (van de website):

Audience Profiling

Intellitix allows you to know more about your customer. Much, much more. The event environment need no longer be a place for guestimates or unknowns, but rather a space that can be tailored to suit individual preferences and likes. Our audience profiling tools allow organizers and brand partners alike to gain revolutionary insight into event-goers, enhancing the experience for all.

Imagine knowing who every member of your audience is, where they’re from, who likes a particular band or theme park ride, who prefers beer over wine, who prefers Twitter to Facebook, who left early… the possibilities are as endless as the benefits: Refined marketing campaigns, loyalty discounts, personalized offers or incentives, or just simply knowing how best to communicate and when.

Some of the benefits include:

• Far greater knowledge of your audience: who they are, what they like, how they behave.
• Understand people’s passions and help brand partners use this love to communicate their message.
• Targeted offers before, during and after your event increase revenues and uptake while reducing opt out.
• Real time actionable data enable on site incentives, executable as needed.
• Tools to connect artists and sponsors directly with your audience.
• Detailed brand analysis becomes possible, monitoring onsite offers and activation areas.
• Refined marketing and promotion campaigns based on a deep insight of your audience.
• Data leveraged to drive return on investment and understand the impact of experiential marketing.
• Pioneering data management tools allow for more streamlined and effective communication with your customers.

Tijdens en na de vorige editie heb ik mijn bezwaren tegen dit opgelegde 1984-big brother gedoe meerdere malen kenbaar gemaakt aan de enige echte directeur van het event. Om te beginnen was het polsband dragende publiek niet tevoren op de hoogte gebracht en is er geen echte keuze. Het anonimiseren is een volstrekt onduidelijke handeling, waarbij gesteld wordt dat de persoonlijke gegevens worden ontkoppeld, wat dat dan ook moge wezen.Alle primaire kritiek wordt weggewuifd met dooddoeners als dat het grote publiek het allemaal worst zal wezen, en dat het aantal mensen dat bezwaar maakt te verwaarlozen is. Er is dus helemaal niks veranderd, het is zelfs gekker geworden. Sommige deelnemers hebben op hun chip zelfs consumptiebonnen gekregen om deze inbreuk op je privacy nog wat te versoepelen.
Dat roept historische vergissingen op bij mij (Monty Python: "don’t mention the war!"). Was er vorige keer geen uitleg op voorhand, nu is die er te laat en te summier.

Ik ga er vanuit dat de organisatie van het evenement en het uitvoerend bedrijf op de hoogte zijn van deze wet met bijbehorende trage strontambtenarij en alleen al daarom sterk denken te staan bij mogelijk gezeur.
Indien iemand namelijk het idee heeft dat het verzamelen van persoonsgegevens op gespannen voet staat met de uit 2000 daterende Wet Bescherming Persoonsgegevens dient die zich te vervoegen bij het College Wet Bescherming Persoonsgegevens (CBP). Dat heb ik gedaan. Telefonisch is dat echter een onzinnige exercitie en het invullen van het zogenaamde Signaalformulier een afleidingsmanoeuvre en bezigheidstherapie voor ingezonden brievenschrijvers; dat schiet allemaal niet op. Het interesseert deze wassen neus geen hol
De vraag blijft of met inbreng/opdracht/geld van Europa of Buma Cultuur als subsidairy van Buma dit soort praktijken onbekritiseerd mogen passeren, m.n. omdat het ministerie van Justitie sinds kort meer dan ooit geacht wordt deze organisaties goed in de peiling te houden.

MULLER
Terug naar de gezelligheid.
Ons eigen traditionele ‘trade-dinner’ is zo’n voorbeeld van zelfgecreëerde gezelligheid, waarbij vooral het aangename met het nuttige wordt gecombineerd. De waardering van de al even traditionele tafelgenoten van diverse pluimage is zeer positief te noemen, en dat betreft niet alleen het voer. Weer of geen weer, Abba of Ebba, op woensdagavond is er het zgn. Muller-diner.
"Wist jij dat Muller zijn ster kwijt was", vroeg Jan Smeets onlangs. Jean-Marie desgevraagd heeft uitgelegd hoe dat zit. Muller heeft om te beginnen een zitcapaciteit van 24 stoelen en dat is het eerste criterium van de inspectie van Michelin waarop de ster moest sneuvelen. Enfin, het eten was er absoluut (en ook volgens de echte kenners) niet minder om, ergo het gaf wederom items die nog nimmer mijn smaakpapillen beroerden. De bodem ter voorkoming van een volledige fysieke uitputtingsslag was gelegd.
de Vaste Muller Hap (foto Willem Van Zeeland)

BOWLEN
Op donderdagnacht was het dringen voor de deur van de Bowling Centrum Groningen aan het Gedempte Kattendiep. Er waren geen uitnodigingen verstuurd ditmaal, wel waren her en der bracelets (zonder chip) uitgedeeld aan intimi en dat was reeds om 02.10 de druppel die om ongeveer 02.15 de mannen en ‘mini-mensen’ (organisatie Schoenfabriek) aan de entree tot een strengere selectie deed bewegen. En terwijl op baan 1 en 2 onder technisch toeziend oog van Nico van de Silent Disco (die hiervoor speciaal vanuit Portugal was komen overvliegen) met koptelefoons werd gebowld, werd het bij de entree grimmiger. "Ik moet er in bromde Dirk-Jan van Buro Vis". De dwerg "Touwtje" keek hem aan, scheen hem met zijn flashlight in het gezicht: "Jij moet wachten jongen". Diverse malen werden wij met de vraag geconfronteerd of we nu ook dwergen te kakken wilden zetten. Dat is natuurlijk onzin, maar het is waar dat we niet alleen een statement wilde maken ("Tegen security hoef je niet op te zien"), maar ook ”op de kleintjes willen letten", en mini-mensen zijn nu eenmaal ongeveer de helft goedkoper etc.
Om 04.15 was de laatste gast weer de deur uitgewerkt en een kwartier later liep ik naar De Knarie.
De Kanarie was dermate jampacked, dat ik het op voorhand op gaf om verder binnen te dringen. Alle usual suspect kon ik noteren. Ongelooflijk.
De enige tent overigens die integraal onderdeel is van het evenement zonder dat er een band speelt, maar waar je ongevraagd alleen al van de dope consumptie zo stoned als een aap kunt worden. In een interview met Atze ontwijkt de eigenaar heel handig de suggestie dat het hier gewoon een ordinaire coffeeshop zou betreffen.
Voor de Knarie stonden zo’n man of 50 buiten in de kou te ouwehoeren en te zuipen. De lege flesjes werden opgesteld als ware het bowlingkegels. Ergens kwam all of a sudden een bowlingbal van ons feestje te voorschijn. De schermen vlogen in de rondte en een passerende taxichauffeur werd boos.

NAAR HUIS
Het is usuance dat ik de nacht van de Noorderslag zelf niet in Groningen blijf slapen. Waarom niet?
Daar heb ik een goede reden voor.
Wat voor een bordje je ook op de deur van je hotelkamer spijkert, dat weerhoudt het schoonmaakpersoneel er proefondervindelijk niet van om even te kijken of je er nog bent… één vette tik van de loper op de hotelkamerdeur en je zit rechtop in je bed. Ik liep nog wel eens naar de deur om zo’n ondeugd de kop vol te schelden, maar daar zijn dit soort routiniers immuun voor. En intussen hebben ze hun doel bereikt, want jij ben toch wakker en gaat meestal uit sacherijn inpakken en moven. Het praktische gevolg van deze hassle is een slaapverstoring, een hoofd met watten en de rest van de dag de pest in.
En daarom rijd ik al vanaf editie 1 zaterdagnacht naar huis. Thuis lekker uitslapen, hebbie ook nog wat aan de zondag.

Ik deed ook nog een paar interviews:
http://www.youtube.com/watch?v=S2wtHC4EYUE&list=PL-DPwDOpHlpFa9zpcELYTsEUYAf6HpHCT&index=13
http://lijn1.ntr.nl/ (vanaf 10.00 tot 13.23)
Nu luister ik zelf nooit naar Hilversum 1 (ik zou niet weten waar ik dat op de autoradio zou moeten vinden), maar gezien het aantal (positieve) reacties kan je nou niet stellen dat er geen hond naar luistert.

SLOTACT
Ook de slotacts op de vrijdagavond in de vertrouwde Jazzclub De Spieghel waren zeer goed bezocht, maar ja, wie wilde nou De Speeldoos (aanvang 02.40) met voor en nadien een heusche Bingo missen (met fantastische prijzen in het publiek gedonderd door Johan en Gerard) ? René Keijzer heeft daarvan fijne plaatjes geschoten, die gaan we nog wel een keer zien, denk ik. En met good old Peter (van TSC, maar vooral bekend van zijn rol als ultieme ‘publieksbegeleider’ indertijd bij De Foxtrot), aan de deur kon er ook maar weinig fout gaan. Jos en Jan van De Spieghel tevreden, en Pieter had er ditmaal weinig omkijken naar. Tussen de aardappelen en de soep heb ik her en der elders nog een overbodige band gezien.
Zaterdagavond heb ik nog een heel gesprek met Tjerk L. gehad die met een hoop drank zijn niet verzilverde nominatie voor de persprijs aan het verdrinken was. Ook zijn mede-genomineerde collega Peter de B. was pissed off dat die andere gast gewonnen had. Het hoort er allemaal bij.
Allemaal bedankt. Volgende keer weer.