INTERESSANT!


29.Mar.2024 12:38

REDDER VAN PINKPOP

april 21st, 2013

Iemand maakte mij attent op een artikel in de Volkskrant waar mijn naam in genoemd is, en waar ik postuum en zonder enige consultatie Redder wordt genoemd.

Hoe The Cure in 1986 Pinkpop van de ondergang redde

Door: Coen Brandhorst ? 26/05/12, 15:00

© ANP. In 1986 stroomde het publiek weer massaal toe naar Pinkpop.

Vandaag gaat de 43ste editie van Pinkpop van start. De teller had makkelijk kunnen blijven steken op 16 in het midden van de jaren ’80, toen het festival op sterven na dood leek.

Pinkpop duurde destijds nog ‘gewoon’ een dag, het festival werd, zoals alle eerdere edities, gehouden op het Burgemeester Damen Sportpark in Geleen. Voor een kaartje moest je nog naar je plaatselijke VVV-kantoor en daar diende je destijds het ‘schamele’ bedrag van 35 gulden (16 euro) neer te tellen.
Na de editie van 1985 hing de toekomst van het festival echter aan een zijden draad. Door twee rampzalig verlopen edities die amper 20.000 bezoekers trokken, was er flinke geldnood ontstaan. Festivalbaas Jan Smeets zei later er later over ‘serieus te hebben overwogen het bijltje erbij neer te gooien’.
Vernietigend

De kranten (internet bestond nog niet) waren destijds niet mild in hun kritiek op de programmering van de edities van 1984 en ’85. Zo constateerde de Volkskrant destijds: ‘De vraag dringt zich op of een opzet als die van Pinkpop met een brede en bovendien zwakke programmering nog in deze tijd past. Het geloof in een homogene jongerencultuur uit het hippie-tijdperk toen Pinkpop ontstond bestaat al lang niet meer. Het publiek is in verschillende subcultuurtjes uiteengevallen…’
Nog fermer was het Brabants Dagblad in zijn commentaar kort na editie 1985: Het zou best eens kunnen dat dit de laatste Pinkpop is geweest, waarmee dan een eind is gekomen aan een fraaie Limburgse traditie. Waarschijnlijk trekken alleen de superfestivals (waarmee vooral Torhout Werchter werd bedoeld. -C.B.), die zonder met de ogen te knipperen een half miljoen voor een band kunnen uittrekken, nog voldoende gekken die een dag op een grazige weide willen doorbrengen.

The Cure
Maar toen Smeets de line-up (die hij grotendeels door programmeur Willem Venema van Mojo had laten maken) van editie nummer 17 bekendmaakte, sloeg de negatieve stemming als een blad aan een boom om.
De tien (..) bands die op Tweede Pinksterdag 1986 het podium zouden bestijgen (Gé Reinders, Howard Hughes & The Western Approaches, Blow Monkeys, Blue Murder (als vervangers voor The Jesus & Marychain), Claw Boys Claw, Cock Robin, Fine Young Cannibals, The Cult, The Waterboys en The Cure) zorgden voor een stormloop op de kassa’s en voor het eerst sinds jaren waren de bijna 50.000 tickets bij voorverkoop volledig uitverkocht.
Wedijveren
Absolute headliner en publiekstrekker van Editie 1986 was natuurlijk The Cure. De band (vanavond de afsluiter van de eerste dag) leverde een puik optreden af. Frontman Robert Smith en de zijnen hadden toen al een reputatie van een van de grotere alternatieve acts en kon destijds moeiteloos wedijveren met bands al U2 en The Smiths. Het jaar ervoor had de band het succesvolle album ‘The Head On The Door’ uitgebracht en in ’86 volgde de eerste singles-compilatie ‘Standing On A Beach’.
Maar niet alleen The Cure glorieerde die dag. Ook The Fine Young Cannibals, The Waterboys en de nieuwkomers The Cult (die op dat moment een hit hadden met het inmiddels klassieke
‘She Sells Sanctuary’) en de Nederlandse bands Blue Murder en Claw Boys Claw speelden het doek van het podium.

Gered

De koerswijziging die het festival maakte van oorspronkelijk een mix van allerlei stijlen naar een sterke fixatie op alternatieve bands was de redding van Pinkpop en deze manier van werken werd in de jaren erna (op een enkel dipje na) succesvol voortgezet en bestaat eigenlijk tot op de dag van vandaag nog steeds, hoewel de structuur van het festival (meerdere dagen op meerdere podia) inmiddels natuurlijk ingrijpend veranderd is.

Pinkpop 1986 was de laatste editie die gehouden werd in Geleen. Smeets, die een jaar daarvoor nog fel gekant was tegen schaalvergroting van het festival, verhuisde met zijn circus via een tussenjaar in Baarlo (1987) naar het huidige festivalterrein op de voormalige paardenrenbaan in Landgraaf, waar Pinkpop voor langere tijd zijn bestaansrecht bewees en vandaag de dag de reputatie geniet van de onverwoestbare klassieker onder de zomerfestivals in Europa.

Het had allemaal nooit kunnen gebeuren als de programmeurs van Pinkpop in het voorjaar van 1986 niet zo sterk voor de dag waren gekomen met de line-up voor dat jaar …

Bron: volkskrant.nl

Ik hoor ook regelmatig dat je de krant niet moet geloven.
Ik zou daar nog iets na dato aan toe willen voegen.
Je ziet op het filmpje een dubbelpodium.
Dat was mijn voorwaarde om The Cure te willen engageren voor Pinkpop.
En The Cure boeken was eigenlijk een peulenschilletje. Ten eerste was het een open goal om de band te strikken, want middels mijn toenmalig stagemanagerschap en behoorlijk nauw overleg met de organisator van Torhout/Werchter wist ik dat Herman dat jaar zou passen voor The Cure, dus lag Pinkpop voor de hand. Het was alleen nog een kwestie van geld en logistiek. Ik had een goede relatie met de agent, de manager en de band. Ik moet nog een keer opzoeken wat ik vond dat we voor The Cure moesten betalen, maar Jan Smeets krijg zijn eerste hartstilstand; voor zijn begrip was het een recordbedrag; ik vond het een koopje. Kort daarop kreeg Jan een tweede hartverzakking toen ik voorstelde om af te stappen van het tot op dat moment gebruikte pa (uit Engeland van de firma Britania Row, oude meuk die in 1985 ook nog eens voor te veel aan Focus PA was verkocht) en podium (houtje touwtje en steigermateriaal van een lokale aannemer en veel landbouwplastic). Ik stelde voor Ampco en Flashlight in te huren en een podium van Hedwig De Meyer van de toen nog jonge firma Stageco, en bovendien Herman’s partner voor het festival in Werchter. Ik stelde voor om een dubbel-podium te bouwen om op die manier de change-overs tot een minimum te kunnen beperken. Jan Smeets was not amused, en kankerde iedereen wekenlang stijf ("Godammejezus, kut, godverdegodver kut Venema, belachelijke onzin"), maar toen het festival in de voorverkoop dermate belachelijk snel was uitverkocht, sloeg zijn heel snel scepsis om. Toen het podium stond kwam ie nog wel demonstratief met een vouwfiets het podium na de soundcheck van The Cure om van podium A naar podium B te fietsen en nog een keer te roepen dat het eigenlijk belachelijk was.